Im Osten was neues

Voor de vaste lezers was dit wel een ongewoon lange pauze-tussen-de stukjes-door. Maar gelukkig, er is niets aan de hand, alleen wat weinig tijd en viel zu tun gehabt.
In het ziekenhuis ben ik na twee weken pulmonologie en algemeen, weer terugverhuisd naar de oncologie, waar ik nu mijn tweede en laatste week rondloop. Hierna, volgende week dus, naar de Kinder- und Jugendpsychiatrie. Die zitten hier in het gebouw op de 3e verdieping, dus dan kan ik gewoon twee etages afdalen 's ochtends. Lekker makkelijk. Maar, dat komt nog.
Nu, op de oncologie liggen veel kinderen met leukemie. Alle kinderen worden volgens een vast protocol behandeld, op geleide van hun exacte leukemie-vorm. 's Ochtends begint het voor bijna elk kind met de BE, Blutentnahme. Dat klinkt allemaal erg pijnlijk, maar is het überhaupt niet. De kids hebben namelijk allemaal of een onderhuidse aansteekpoort in de aderen zitten of een katheter buiten het lichaam hangen die ook in een ader zit. Hierover loopt de chemotherapie en andere therapie. Maar als je er iets in kunt spuiten, kun je er natuurlijk ook wat uithalen. Bloed dus. En dat doe ik iedere morgen met Schwester Sylvia. Inmiddels lukt het al in een keer een steriele handschoen met misvormde pink aan te trekken. Ongelofelijk hoeveel bloed je uit een 2-jarig kindje kunt trekken, soms wel 35 mL (geen wonder dat ze er zo bleek uitzien). Maar, nodig is het wel, onder andere om te bepalen of ze een bloedtransfusie nodig hebben. Daarna komt elke dag de Oberarzt-Visite en op woensdag ook Chefarzt-Visite. Op de oncologie duurt die ongeveer tot 11.00u (vanaf 8.30u). Lang, nee hoor. Op de longafdeling duurde dat van 8.00u tot 13.15u, zodat we elke keer weer als een bezetene naar beneden moesten stuiven om onze bijdrage in de Mittagsbesprechung te leveren (die eigenlijk al om 13.00u begint en tot 13.15u duurt als er op de longen geen Chef-Visite is). Vanaf de derde verdieping. En daarna eten met z'n allen in het Restaurant, lekker hoor.
Over eten geschreven, vorige week heb ik bij Klinikdirektor Prof. Dr. Müller gegeten, samen met de kinderarts van de oncologie-afdeling. Dokter Müller woonde in een prachtig herenhuis (zoeen waar ik later ook in ga wonen als ik groot ben ;) ) met zijn vrouw en drie kinderen. We hebben heerlijk gegeten en gezellig ges(m)nakt. Superleuk, een keertje eten bij de directeur. Ik ben dan natuurlijk ook erg interessant ;).
Verder eten we hier 's avonds regelmatig met z'n allen. Beetje Grillen op het balkon, Zwiebelkuchen bakken, Wein drinken, Kaasfondueen, spelletje doen, und so weiter und so fort.
Een van de weekenden was ik tot nu toe hier, met Janneke Z. Wij hebben eens even flink gebruik gemaakt van het Weinfest op de Waffenplatz. Vrijdag, zaterdag en zondag waren wij op de Waffenplatz te vinden. Tja, dat konden we natuurlijk niet verpassen. Verder leuke winkeltjes bekeken (het stikt hier van de Geschenkladen) en wat heen en weer gefietst. Op het Weinfest buiten het alcohol versnaperen ook nog de Beierische Brezel verorberd, de gebakken Camembert en diezelfde soort champignons (nee mam, inderdaad geen kampioenen, foutjuh) als van het Stadtfest. En dat alles met een zonnetje en 27 graden op de achtergrond. Wie super
De weekenden daarna een weekendje weg in Terwolde geweest met mijn middelbare school gang, waar we onder andere het blotevoetenpad gelopen hebben, bijgekletst, gegeten en gedronken en gepitch and putt-t hebben. Vetgaaf!
En afgelopen weekend was ik met onze eerste Hardenberggroep, alias de Toughmountaingang, alias de HDT voor insiders, in Warns in Friesland (kan de tomtom overigens niet vinden, die stuurt de auto dan naar Warkum/Workum...) We dachten lekker te gaan zeilen op het IJsselmeer, maar zonder wind gaat dat zelfs voor ervaren zeilers een beetje moeilijk. Dus als een echte toerist Hindeloopen en Stavoren bekeken. Ook heel leuk natuurlijk, en bovendien ging het eigenlijk toch om het alcohol versnaperen en fikkie stoken 's avonds, onder het genot van goede gesprekken, grapjes en leuke spelletjes. En dat alleen was al behoorlijk vermoeiend, maar goed dat er een bubbelend bad met badgangster was. Nogmaals bedankt Jobje!
Afgelopen maandag was de crematie van mijn moeders tante Gini, waar ik uiteraard ook bij was (weliswaar 3 minuten te laat na een kleine links-rechts-storing in mijn hoofd, waar ik wel vaker last van heb zoals de meesten van jullie wel zullen weten, maar Paul en ik waren er tenminste wel). De familie uit Duitsland was er gedeeltelijk ook. Zij hebben mij maandagavond weer naar Oldenburg gebracht. Met 180 km/h ging dat toch ietsje sneller dan de busverbinding die wel gewoon 90 ofzo rijdt. Komend weekend ben ik weer in den lande. Tot de volgende update!