syndromen ohne ende

Inmiddels al weer eind week 2 op de neuropaediatrie. Echt superleuke afdeling! Alleen maar aardige verpleegkundigen en dokters. Hier komen de kinderen met neurologische afwijkingen. Vooral dus kids met epilepsie of met een ontwikkelingsstoornis. Maar, ook kinderen met hele speciale syndromen waarvan er maar 150 wereldwijd bekend zijn (sorry, andere gnk-studenten, heb helaas de naam alweer vergeten, kende ik natuurlijk ook niet, maar de moeder heeft me uitgelegd :) wat het precies was en wat de bijbehorende afwijkingen zijn toen ik het kindje voor een EEG (hersenafleidingen) op moest nemen). En verder andere syndromen met slechte en goede prognoses.
Nu trouwens ook een meisje met het Aicardi-syndroom. ??? dacht ik, maar de artsen (gelukkig) ook. Hiervan zijn er 500 wereldwijd bekend, een syndroom met hersenafwijkingen, mentale retardatie, corpus callosum agenesie (geen connectie tussen Li en Re hersenhelft) en oogafwijkingen. Daarbij heeft ze ook nog epileptische aanvallen (salaamkrampen) en helaas een slechte prognose.
Oftewel, lekker handig voor mijn klinische les, waarvoor ik nog steeds geen onderwerp heb (aaah).
Ik ben dus wel overtraind in het neurologisch onderzoek van kinderen, zittern en zucken, lekker armpje drukken en hinkelen enzo! En trouwens ook infusen leggen en bloedprikken in minibloedvaatjes.
F.H. lag ook weer bij mij op de afdeling, het is net alsof hij met mij meeverhuisd van afdeling naar afdeling. Op de I.C. lag hij toen ik er was, toen op de oncologie (waar ook cardiologische patientjes worden ingedeeld) en nu op de 362. F. heeft een Ebstein anomalie, een goed voorbeeld van een grauw kindje! Bij een Ebstein anomalie is de rechterhartklep naar boven verschoven waardoor het hart anatomisch veranderd is en waarbij hij (dus) ook een lekkende tricuspidalis (hart)klep heeft die al geopereerd is in Kiel. Nu echter, dronk F. slecht en had hij diarree. Dit liep allemaal aardig uit de hand, zodat een CVK (slangetje in de halsader) gelegd moest worden in een lichte narcose op de I.C. Ik natuurlijk mee, had ik nog nooit gezien. Maar bij het inspuiten van de narcosemiddelen hield F. plots op met ademen (beademen was eigenlijk niet de bedoeling) en even later kreeg F. een ________ asystolie, hartstilstand. Scheisse, reanimatie! Hatseklatse ruckizucki beademen (dat deden ze dus al, ik stond erbij en keek erna) en hartmassage door de IC-verpleegkundige. Nadat er atropine gespoten was kwam F.'s hartritme weer op gang. Pfff, dat was wel even spannend (vooral toen de IC/cardioloog-arts vertelde dat mensen met een Ebstein anomalie zeer moeilijk/niet te reanimeren zijn). Deze gelukkig wel!! Daarna werd, ook niet geheel in een keer vlekkeloos, uiteindelijk de CVK gelegd. In Emmen heb ik tijdens de avonddiensten op de spoed een man gereanimeerd van 80 ofzo (die overigens wel overleden is), maar hier ging het gelukkig wel goed!
Volgende week zit ik nog op de neuro en dan wissel ik alweer naar de Notfall Ambulanz. Een soort eerste hulp voor kinderen, hoewel daar ook kinderen komen die door de huis(kinder)arts ingestuurd zijn met niks ernstigs. Hopelijk is er dan weer wat te doen. Deze week is het superrustig, maar het is hier ook herfstvakantie.
We spelen hier 's avonds de laatste tijd wel eens Saboteur, een spel met een of meerdere, hoe kan het ook anders, saboteurs. Ganz witzig!! Wordt boven "De kwrooote dalmoetie" (de grote dalmuti) verkozen!!
En een paar weekenden geleden waren we met een delegatie Duitse co's in Groningen. Ik dacht, we gaan hier de kroegen eens even onveilig maken, maar nee. Ze kwamen dit keer alleen overdag. Dus een rondje Groningen gedaan met kroket, drop, kibbeling, stroopwafels, en loempia. Supergezellig!! Ik heb ze ook nog even het UMCG laten zien, "dat ziekenhuis met die vliegveldhal". En ze weer bij IKEA bij hun auto teruggebracht, die helaas helaas al gesloten was. Nou ja, ze komen ook nog een nachtje 9e cirkel en Tapperij meemaken, dus dan kunnen ze dan nog einkaufen machen.
Jeetje, ik herlees mijn verhaal zojuist, is wel erg medisch getint. Sorry, maar ik heb verder buiten het ziekenhuis weinig te melden. Vielleicht bald!