Wat een leven!!

FEESTJE FEESTJE
Het feestje van Virginia heb ik niet aangedaan die vrijdag 4 mei. Nee, ik ben wederom naar dezelfde peña gegaan ´s avonds, waar de jongens van die verjaardag in Tigre zouden gitaren en zingen.
Supermooi, heb me rond middernacht (megavroeg hier) naast het groepje op een stoel genesteld en lekker geluisterd. De peña heeft een heel arsenaal aan gitaren dat je mag gebruiken. Als enige in de hele peña aan het dansen geslagen, met die uroloog. Zal ze leren die Argentijnen, tuurlijk kunnen Nederlandse meisjes ook folklore dansen!!
Na mijn kunsten vertoond te hebben durfde een andere Argentijn het wel aan, en dus heb ik nog een dansje gemaakt tussen de houten tafels en stoelen op de muziek van Santiago en de uroloog. Een mooi avondje:D!

De avond erop was ik uitgenodigd voor het eigenlijke feest van de verjaardag van Diego in Tigre. De trein gepakt en dit keer zaten niet alle zussen en nichten in een kringetje toen ik binnenkwam.
Sterker nog, er zat een blond meisje op de bank: ´de donde sos?´ ´soy de holanda, y vos?´ ´no, en serio, yo tambien!´ ´Y que haces aca?´ ´estoy escribiendo mi tesis en un hospital en Buenos Aires´ ´en serio, yo tambien!´.
Indra (zo, das wel even wat makkelijker uit te spreken voor de gemiddelde Argentijn) bleek een studente psychologie uit Utrecht te zijn, en is ook overgevlogen om haar scriptie hier te schrijven. Ook toevallig!!! (wel in een ander ziekenhuis trouwens)
Het was een feestje zoals een feestje behoort te zijn!! (ketting heeft het overleefd dit keer, maar wel met een brakke zondag erna:D)

Die week ´s avonds mijn vaste folklore en spinninglessen gevolgd, met Virginia en een (altijd weer andere gewone) vriend gekletst en nog een avondje bij mij thuis (eerst) wat gedronken met Indra. En ja, toch nog maar even weer de stad ingeweest daarna.
Stiekem ons gezelschap (Indra en de jongens uit Tigre die ons opgepikt en weer thuisgebracht hadden) mijn huis ingeloodst en hier laten slapen, nou ja, als je 6.00-7.45u slapen mag noemen. Gelukkig was Virginia niet thuis, en die weet dus ook niks van de nee-ik-pak-dit-dekbed-ook-nog-wel-even-en-hier-heb-je-een-kussen-actie af. Denk niet dat dat erg gewaardeerd zou worden… ;)

PAUZE---PAUZE---PAUZE---PAUZE

De vrijdag daarop zijn Indra en ik ´s avonds met de 50-minuten-ferry afgereisd naar Uruguay, even een weekendje weg!
Colonia del Sacramento is een weekenduitstapje voor de wat rijkere (en rijpere) porteños. Een heerlijk rustig (lees: echt geen fuck te beleven ´s avonds) stadje aan de andere kant van de Río de la Plata, in koloniale stijl. In Buenos Aires is bijna niks van de koloniale bouw overgebleven, dus in Colonia wordt cultuur en geschiedenis gesnoven (alles is hier maximaal 250 jaar oud, ze moesten eens weten). Een zeer toeristische badplaats in de zomer, maar zo in de herfst heeft alleen de plaatselijke middenstand het nog goed.
Vrijdagavond in het hostel kregen we een vierpersoonskamer voor ons tweeën, en alle verstopte familieleden van de oorgrote cucaracha (kakkerlak) die het derde bed in beslag genomen had en de ruimte verlaten moest.
Lekker vis gegeten in een restaurantje, weggespoeld met een sloot wijn en toen maar(alleen?) ons bed ingedoken.
Zaterdag Colonia te voet verkend en een flinke biefstuk-sandwich als ontbijt verorberd in een pittoresk restaurantje. Nog een rondje door de historische binnenstad gedaan en onszelf met een Brasiliaans futsal team in de ´straat der zuchten´ (lijkt wel uit het boek van Gabriel García Márquez) vereeuwigd. Na wat overhalen mochten we de fietsen van het hostel waar we al uitgecheckt waren gebruiken. Er moest namelijk een ´oude´ stierenvechtarena zijn. Op een krakkemikkig fietsje naar de arena toe gefietst, eromheen gefietst en weer teruggefietst. De gedeeltelijk met stalen balken geconstrueerde arena was niet toegankelijk voor publiek.
Toen hadden we toch echt alles wel sowieso één keertje gezien in Colonia, en zijn we in de bus gestapt naar Montevideo (2,5 uur).
Op het busstation bij de VVV een hostel geregeld en een citytour voor de volgende ochtend. Een supercool hostel: open haard, DVDs, tafeltennistafel, eettafels, internet, lekkere bedden. Met nog wat buitenlanders die ook een weekendje vanuit Bs As in Uruguay waren pizza (die zijn in Uruguay trouwens rechthoekig) gegeten en uiteindelijk niet het wilde nachtleven van de hoofdstad ingetrokken. Nee, lekker op de bank voor de open haard een DVD gekeken en nog even wat gepingpongd.
We haalden de gemiddelde leeftijd op de city-tour met gemak 10 jaar naar beneden, maar was zeker interessant. De economische situatie en geschiedenis van Uruguay werd uit de doeken gedaan. Onderweg in ons busje zagen we nog drie bezopen kerels waarvan er eentje moest pissen, dacht ik eerst… (het was namelijk 9.00u zondagochtend, dus dat kon heel best)
Maar terwijl wij veilig in ons tourbusje voor het stoplicht stonden te wachten, bleek de man in het midden in elkaar getrimd en beroofd te worden. Riem af (vandaar dat plassen), paperassen in het rond dwarrelend, alles. Onze chauffeur toeterde nog en heeft het signalement aan de politie doorgegeven, tja, wat kun je verder doen?
Onderweg middenin een marathonwedstrijd terechtgekomen, wegafzettingen doen ze blijkbaar niet aan. Was ook niet zo nodig, want Montevideo is zondags uitgestorven.
Daarom onze favoriete bezigheid van het weekend voortgezet: alcohol versnaperen en veel te veel lekker eten. Tegen het eind van de middag de bus naar de boot naar huis. Drie uur overtocht, maar met goed gezelschap dat wel in is voor een spelletje en een biertje is dat natuurlijk drie keer niks. In San Telmo om het weekend af te sluiten toch ook nog maar even wat gedronken ;)
Kleine oogjes…

Die week ´s avonds gezellig en heerlijk met Indra in Palermo gegeten (iets wat voor mijn Argentijnse vrienden echt veel te duur geweest zou zijn…), een avondje alcoholvrij met Lana die even pauze nam tussen de examens door, en dinsdagavond naar een hippe discotheek van Buenos Aires geweest, samen met Indra, een jongen van het hostel en de boot uit Montevideo en zijn halve hostel.
Woensdagochtend met vietnamese oogjes op de poli verschenen, net zo fris en fruitig als Sebastián die twee nachtdiensten en dagdiensten achter elkaar en Diego die ook weer een nachtdienst gedraaid had. Lekker productief dagje samen dus! Koffie!!!

PAUZE---PAUZE---PAUZE---PAUZE

Donderdag ben ik eindelijk, eindelijk naar de Plaza de Mayo geweest om de Dwaze Moeders te bewonderen.
Ik wordt gefotografeerd terwijl ik met gebogen hoofd met een van de moeders vlak voor de manifestatie sta te praten. Het mensje van 93 had geen enkele donderdag in de afgelopen 30 jaren protesteren gemist, had 3 kinderen (eentje zwanger) verloren en was twee koppen kleiner dan ik.
Toen ze de ronde om de piramide begonnen te lopen, herkende ik ineens de fotograaf die van ons een kiekje geschoten had. Een fractie van een seconde een kleine aarzeling, is toch een beetje raar om een foto van jezelf te vragen als je je eigen camera ook nog eens bij de hand hebt, maar toen heb ik de beste man toch maar aangesproken.
Hij bleek een Braziliaanse journalist te zijn, bezig met het opzetten van een website over de verschillen tussen de Argentijnse en Braziliaanse cultuur. Of ik ook nog een interview wilde afleggen? Haha, ja hoor (blijf aan mijn bekendheid werken hier). Gefilmd door de vrouw en geinterviewd door de man op plaza de mayo over de Madres.
De middag afgesloten onder het genot van een kopje koffie met Jan Willem, die ene Nederlander die ook niet meer weet hoe een rode ketting ergens rond Opera Bay spoorloos verdwenen is. Wilde verhalen over al zijn avonturen. Kriebel kriebel, de reisvibes komen al weer boven!!

Vrijdag was het de internationale dag van het museum (bij jullie ook neem ik aan?). Toegang gratis, dus daar moet je gebruik van maken!! Ik kon redelijk vroeg het ziekenhuis achter me laten, en heb het museum van de Bellas Artes in Recoleta, MALBA en het Museo de Arte Popular in Palermo aangedaan (superhandig dat de musea hier rond 19.30u hun deuren sluiten).
Via de mooie parken in Palermo, waar de bladeren al 1000 herfstkleuren hebben, in het gezelschap van een flinke zwerm muggen, doorgewandeld naar het planetarium.
Gratis toegang voor een film over de zon die precies toen ik aankwam zou beginnen. Lekker in een stoel onderuit gezakt en alle feiten letterlijk over me heen laten komen, zo´n half-3D plafondprojectie.

Onderweg terug naar huis een SMSje van Virginia, of ik dat weekend naar het buitenhuisje van de familie wilde, op drie uur rijden vanaf Buenos Aires aan de atlantische oceaan, MET haar ouders en een vriendin. Tuurlijk!!!!
Dus, zaterdagochtend 6.00u wekker en op naar Santa Teresita!! Vetmooi weer (18 graden, volop zon), strandwandelingen, rondrennen, huppelen, tikje koud water, vals zingen op het strand, decadent de plaatselijke golfbaan mollen met club 7 van haar vader :), helemaal lek worden gestoken door alle kutmuggen, van de duinen af rollen, zand uit de meest onmogelijke (oncharmante) plaatsen peuteren, bonanza, de grote Dalmuti spelen, zonsopgang kijken en lekker uitwaaien, raadsels in de auto terug, interessante gesprekken. Oftewel, een supermooi weekend Schiermonnikoog (als je de huizen en de straathonden wegdenkt is het exact de Nederlandse kust)!!!

Zal het nu hierbij laten, hoewel ik een hele berg interessante informatie te vertellen heb. Ben bang dat de helft al afgehaakt is als jullie eindelijk bij het einde van dit verhaal aankomen, en het is echt heel boeiend, dat is zonde.

Volgende keer, ´De andere kant´.