Margaret River region is overweldigend!
Door: Joke
Blijf op de hoogte en volg Joke
02 November 2010 | Australië, Margaret River
En dit keer ging het allemaal een tikje sneller dan 5 jaar geleden. Trein naar Frankfurt, inchecken: Nee, ik heb geen visum nee. Oh, dat moest dus wel. Normaal online gratis, maar nu moest ik er flink voor betalen!! Anders mocht ik het vliegtuig namelijk niet in...
In het vliegtuig een gezellige apotheker naast me (ca even oud) en films in overvloed! Na drie gekeken te hebben kon ik nog niet slapen, maar ja, het was eigenlijk ook nachtdienstwerktijd voor me. In Singapore, wat een bekend vliegveld :), ik heb mijn telefoon nog!!, even vliegtuig gewisseld en door naar Perth. Uiteraard te laat aangekomen en daardoor de bus naar Down Town gemist, maar... er kwam er nog eentje extra! Woehoe, toch voor de deur afgezet. Eindelijk om 2.30u mijn bedje in. En natuurlijk kon ik niet slapen, dat had ik al ca 3 uur vanaf Singapore gedaan namelijk. Wel een lekker bed gelukkig.
's Ochtends yoghurtje bij de supermarkt gehaald, een Australische SIMkaart gekocht (+61 422641499, NL en DL ook mee) en rondje stad gedaan. Prive-rondleiding in de Art Gallery (ik was de enige voor de free tour), hier vragen ze ook al of ik Duits ben (dat vind ik in Duitsland leuker eerlijk gezegd :().
En proberen een lift te regelen: aardige Amerikaan ontmoet, en donderdagmiddag meteen richting het zuiden gereden.
Eerst een extra autoband opgehaald in Safety Bay, en langs Rockingham gereden om dolfijnen te spotten (geen gezien). Langs de kust doorgereden naar Dunsborough, onze eerste overnachtingsplek. Danner, 28 jaar, milieukundige, had een swag voor zichzelf en een miniatuur tentje voor mij geregeld. Ik had uiteraard een luchtbedje mee (nooit meer thuisgelaten sinds de treinen in China) en een zijden slaapzakje. Hmmm, 8 graden buiten, gigakoud! We zijn eerst langs een hostel gereden en hebben het voor elkaar gekregen om daar een beetje warm te worden (direct ook stiekem gekookt in de hostelkeuken en wat potjes take five-sechs nimmt gespeeld. Wijntje erbij, lekker. Toen onze geheime slaapplaats opgezocht: een parkeerplaats naast de bootinrijsteiger. Het was superkoud, dus heb ik maar achterin de Ford Falcon geslapen. In totaal misschien een uurtje geslapen, ben bijna de auto uitgevroren (kun je nagaan hoe koud het was, Klasien :)). Lange broek, allerlei hemdjes en lange mouwenshirts, fleecejack, jas, twee paar sokken en schoenen in de zijdenzak, handdoek eroverheen, niks hielp. Dus, het eerst sprankje daglicht aangegrepen en een fantastische zonsopgang op het strand gekeken. Een felgekleurde regenboog en de witschijnende boten in het zonlicht maakten het plaatje compleet. Prachtig!! Kakketoes en rosellas vlogen in grote getale voorbij. Danner heeft dit alles gemist, sliep namelijk tot 8.30u in zijn warme swag... Gelukkig werd hij uiteindelijk wel wakker en zijn we via een korte koffiestop doorgereden naar Cape Naturaliste, een deel van het Leeuwin-Cape Naturaliste National Park. En daar...
Begon het met een groot spoor over het miniwandelpad, ik had echt net een aantal minuten ervoor tegen Danner gezegd dat er vast weinig slangen hier zouden zitten, aangezien we door de bush bush moesten lopen (het officiele wandelpad). En met grote sporen bedoel ik echt armdikte, overgestoken sleepsporen. Geen reptielpootafdrukken ernaast helaas (hoewel, het monster wat we later tegenkwamen ook wel even een klein ssssssht, don't move, look!! uit mij omhoog deed komen, heb net hier in de bieb even gekeken: het was een blue tongue lizard. Druk foto's aan het maken van de ontzettende hoeveelheid wilde bloemen, inzoomen om een orchidee en ineens zie ik naast me... een kangaroe! Nee, twee kangaroes, relaxt een beetje grasjes eten en poseren voor mijn camera. Toen eentje wegsjokte sleepte de krachtige staart over de grond. Gelukkig!!!
Door naar de lookout: en daar zwommen de walvissen ons om de oren!!! Gigantisch veel walvissen, overal om ons heen. Water spuiten, springen, vinnetje hier, plonsje daar, geweldig. Daar liepen we dan, klaar om onze muesli op een uitzichtpunt op te eten. Uiteindelijk om 13u dan toch maar gaan ontbijten, nadat we de walvissen het hele wandelpad lang gevolgd hadden. We kwamen nog een Australische tegen, haar masterstudie was dolfijnen in kaart brengen. Dus, even de verrekijker lenen 8). Geen blauwe walvissen (het grootste zoogdier op aarde), wel Southern Right whales (die heten overigens right vanwege de jacht: als je ze doodschiet blijven ze drijven, lekker makkelijk, en ze hebben de meeste olie aan boord) en Humpbacks. Ze vertelde er ook nog even bij dat er hier best veel slangen zaten. Hmmm, toch dus.
Geen gezien gelukkig en helemaal blij doorgereden naar de volgende stop. Uitzichtpunten onderweg meegenomen op weg naar een natuurlijke brobbelende spa, een soort inham in de rotsen waar het oceaanwater overheen sijpelt. Maar, het stormde nogal en de spa was veel te gevaarlijk! Dus, extra shirtje aan en door maar weer. Grot bekijken of verder rijden? Even overleggen (ging echt prima de hele tijd) bij een winery. Oja, wijn kopen moesten we ook nog. Dus, hoppa, naar binnen. Daar meteen een wijnproeverij gedaan en overladen met geschenken van de supervriendelijke en gastvrije ozzies (Henry's Farmshop). Een behoorlijke fles wijn gekocht, en daarbij pate met crackers en heerlijke gemberkoekjes erbij gekregen. En wijnglazen, want hun wijn drink je niet uit een plastic bekertje. Hoe we gingen overnachten, ik in een tentje, no way. Dus kreeg ik nog een grote wollen deken mee om me warm te houden. Ongelooflijk, ik geloof niet dat ik Nederlanders ken die dat zouden doen. Dat ging op een warmere nacht lijken :).
Na onze wijnstop doorgereden naar een campground. En daar zat Irene, van een vuurtje te genieten. Knalbruin, 3 maanden alleen rondtouren in Australie. Geboren en getogen in Groningen, daarna naar Nijmegen verhuisd. Kinderverpleegkundige op de kinderIC, in het Radboud! Hoezo toeval! Dus, Irene (Ireen voor Ozzies) meegenomen om aan het strand de zonsondergang te kijken: beetje bewolkt helaas. Supergezellig. Ons eten op de gezamelijke picknicktafel gemaakt: ik had in het hostel al rijst gekookt voor een rijstsalade. Mijne Italian style, die van Danner Mexican style. Lekker gegeten, onze wijn aangebroken en mooi vroeg op bed. Niet helemaal doodgevroren in mijn eenpersoons ligtentje. Tip: kleed je buiten de tent om...
De campground was geweldig: bushloos (zo'n gat in de grond met een wcbril en deksel erboven) en een keukenplek met drinkwater en een barbecueplaat. Zeker te overwegen om hier weer te slapen. 's Ochtends van de lachende Kookaburras wakker geworden (heb er al een boel gezien, nog geen op de foto gekregen) en wakeup calls van de lawaaierige magpies. Ik weer vroeg uit de veren. Ontbijtje gemaakt, koffie gekookt, relaxt. Toen naar de Surf competitie in Prevelly, even kijken. Geen heerlijke lichamen, allemaal surfers in wetsuits. Dat mag ook wel, want het water is hier ijskoud (zoiets als de noordzee in mei schat ik). Supercool om even te kijken, en toen weer verder. Naar het Karri Forrest. Megabomen, overal vertakkingen en andere kleuren bast. En dit alles, met wilde witte lelies op de bodem. Overal waar je kijkt, andere bloemen: orchideeen, lelies, de kangaroos paw (rood), blauw, geel, rood, roze, lila, oranje, wit, alle schakeringen groen in de bladeren. Mooi!
Uit de schaduw, naar de zon. In Hamelin Bay op zoek naar de roggen. Die zouden daar bij de kust moeten zwemmen, net als overigens de dolfijnen die we nog steeds niet gezien hebben. Geen stingray te bekennen, maar wel een hagelwit strand, met ontzettend mooie schelpen, blauwe oceaan, wittige rotsen, groene planten en lila bloemen. 8). Tijd voor een duik. Brrr, frisjes. Lekker even zwemmen en bij het toilet weer omkleden. Daar Irene weer tegengekomen, net terug van een wandeling. Samen door Agusta naar het zuidelijke puntje van Cape Leeuwin gereden, koffie bij de vuurtoren, in de koude wind. Achter elkaar aan nog wat lookouts aangedaan en weer opgesplitst. Irene terug naar de camping, wij nog even boodschappen doen. Langs een andere camping gereden waar vrienden (nou ja, vrienden van vrienden van vrienden ofzo) van Danner bivakkeerden, en meteen opgenomen in de groep: met hun 4WD naar een afgelegen strandje gereden en daar onder het genot van een biertje/wijntje de zon zien ondergaan, zonder wolken dit keer :).
Uiteindelijk dus maar op hun camping (nou ja, bosje met een bushloo in een houten hokje) gebleven. Eerst nog even in het donker hout sprokkelen (ik eerst met mijn voet de takjes opwippen, geen zin in een slangenbeet in mijn hand, je weet maar nooit) voor het kampvuur en daarop gekookt. Lekker!!! Gezellig (eerlijk gezegd een beetje overwelmed door de Ozzies, een Amerikaan en een Ierse), maar ze waren wel wat zweverig (eentje meditatielerares en eentje massage wellness gedoe). Kletsend en kokend rond het kampvuur gezeten en dit keer in een echte slaapzak geslapen!!! Heerlijk, lekker warm, de eerste goede nacht in Australie!!! (nacht 4...).
's Ochtends om 5.30u opgestaan, want we gingen surfen!! We hadden 4 boards en wetsuits, dus ik was nummer 5. Gewacht tot de eerste na een uur uit het water kwam (als ik dit had geweten had ik mijn boek meegenomen) en me in haar natte wetsuit gewurmd. Eitje...
Toen met de meditatielerares (gaf ook surfles!) het water in. Wat uitleg gekregen en sjoeff, daar ging ik!! (op mijn buik hoor). Heb een paar keer op mijn knieen gesurft, en toen deed mijn linkerarm het al niet meer. Mooi klote. Maar, superleuk om te doen!!! Nu begrijp ik alle surftalk ook. Tot 13u op het strand rondgehangen en niet verbrand!! 8).
Eindelijk weer door de 1 meter diepe kuilen teruggereden in de 4WD naar de campground en de boel opgeruimd. Hier splitsten onze wegen weer. Wij zijn via Irene naar Margaret River gereden, ik om op mijn email te kijken of iemand me mee wilde nemen naar het noorden (niet dus). Shit, had namelijk een aantal aanbiedingen gehad toen ik eigenlijk al met Danner had afgesproken, en een afspraak afzeggen vond ik niet zo netjes. Dus, mooi gemist. Terug naar Perth, beetje mensraden en eersteletter-laatsteletter spelen (twee nieuwe spelletjes voor Danner), waar ik weer bij hetzelfde hostel werd afgezet (had me toch wel een stukje vloer van zijn geleende appartement aan kunnen bieden?). Nu in de bieb gratis internet en buiten 35 graden! Dit stukje geschreven en lifts gezocht: niks gevonden. Maar, ze vinden mij! Gisteren twee Ozzies ontmoet, met wie ik omhoog ga rijden, naar the Pinnacles, Monkey Mia, Shark Bay, Kalbarri NP, Coral Bay en Exmouth. Gisteren overigens nog een Ozzie ontmoet (te korte trip voor mij) en net ook een mail van een 32-jarige Ier gehad (wie weet hoe leuk die eigenlijk was... ;), te laat.
Dus het volgende berichtje is vast uit Exmouth ofzo!!!
-
02 November 2010 - 03:21
Rafzana:
Hé Joke, zit nu in de nachtdienst en ben errrrrg blij met je reisverhaal!! Had even een break nodig van het dicteerwerk :-D.
Jeetje, wat gaaf allemaal! Ik verlang ook meteen weer naar Australië bji het lezen van je verhaal en het zien van de foto's!! Ik heb in ieder geval genoten van je verslag en kijk al weer uit naar de volgende! Veel plezier!! Liefs! -
02 November 2010 - 04:59
Evien:
Hoi Joke, een heerlijk reisverhaal. Maar brrr 's nachts wel erg frisjes!! Veel plezier en geniet van al het moois. Dikke kus Mam
-
02 November 2010 - 07:16
Wilma:
Hoi Joke
Weer een prachtig reisverhaal van je. ik kijk weer uit naar de volgende. Heel veel plezier nog daar -
02 November 2010 - 09:18
Olga & Corinne:
Lieve Joke. Je hebt het maar weer mooi voor elkander. Een gezellige apotheker, een leuke amerikaan, een mooie Ozzie..... Wij genieten achter ons bureau mee van je heerlijke uitgebreide verhalen. Nog lekker veel genieten!
xx Olga en Corin
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley