Vietnam!!

Het is lang geleden, maar eindelijk weer een verhaal op de waarbenjij.nu!!
Tussendoor een aantal keren op langere en kortere vakanties geweest, en nu zomervakantie met Andi (mijn Duitse vriend) in Vietnam!!
Dit keer staat het noorden van Vietnam op het programma, het zuiden heb ik 2 jaar geleden samen met Janneke bekeken.
Op woensdag begon de reis in Frankfurt. Via een korte tussenstop in Bangkok, kwamen we zo'n 12,5 uur later in Hanoi aan. Probleem nummer 2: Visum. Online had ik een visa on arrival geboekt voor ons tweeen (a 25 euro), maar bij aankomst moesten we nog eens 50 dollar betalen. Die hadden we natuurlijk niet mee (vergeten, hadden eigenlijk van Aruba nog wel wat gehad), en de 41 euro die we hadden (=50 dollar) was te weinig, het moesten 45 euro worden. Geen geldautomaat aan deze kant van de douane, maar gelukkig had ik nog 300 thaise baht in de tas, dat bleek genoeg te zijn, we mochten door!!! Backpackje van de band gehaald en in een bus met Vietnamezen richting de City! Bij de Old Quarter uitgestapt en een hotel gezocht. Klein kamertje, relatief hard bed, maar prima lokatie en niet duur. Onze basis in Hanoi. De deur uit kwam de Vietnamese wereld op ons toe:
Overal liepen de vietnamese hoeden rond, verkopers met draagbakken over hun schouder met bananen en lychees, de eetstalletjes met kinderkrukjes boden ons overal soep en loempias aan. Even oversteken is hier een actie op zich: gewoon stug doorlopen in hetzelfde tempo, dan rijden ze om je heen. Gevaarlijk blijft het natuurlijk wel een beetje hoewel, een auto of vooral brommer zonder toeter, is geen brommer. Minimaal 3-4 mensen erop en tuffen maar, de Cyclo's lokken ons ook: toetoet, en dan komt er een zeer vrouwelijk joooeeeehoooeee!! Wij hebben tot nu toe alles gelopen. Kon ook prima, want de Den Ngoc Son tempel bij het meer en de Pagoda waren op loopafstand, en zo konden we nog bij wat marktjes en andere interessante dingen kijken.
Hanoi, een grote stad met een gezellig klein centrum. Maar daarvoor waren we niet naar Vietnam gekomen, we wilden de rest van het land zien. Dus 's avonds genoten van het Waterpuppet Theatre met bijzondere instrumenten. En de tweede avond zaten we in de bus naar Sa Pa. Helaas heeft onze nachtbuschauffeur de muziek en de dvd bijna de hele nacht op driedubbele luidspreker laten draaien, dus echt geslapen hebben we niet. In Lao Cai was de tussenstop, na bijna 8 uurtjes busrit. Maar..., dat wisten we niet. Wij samen met alle anderen uitgestapt, en alvast een ontbijtrestaurantje om 5u gezocht, ontbeten en toen de eigenaar met mijn Sa Pa kaart in de hand gevraagd, waar dan deze weg was. Sa Pa?? No No this Lao Cai!! Oeps! Dus snel naar de bus terug, die er gelukkig nog stond. Die had namelijk pauze, 2 uur!! Weer de bus in en door naar onze eindbestemming, waar we in de plensende regen aankwamen. Jammer!! Eerst nog maar een beetje geslapen in ons hemelbed in roze en paars, en toen de regen getrotseerd en het marktje op. Dat klinkt makkelijker dan het is. Want, overal werden we ge-" Hello where are you frooooommmmm-d?" En iedereen wilde ons iets verkopen. Tja, we hebben ons er goed door geslagen, en slechts een paar kleine dingen mee naar huis te nemen (tot nu toe).
Ook hier liepen vele Vietnamezen rond met draagbakken over de schouers, vol met vruchten of rijstpakketjes ingepakt in bananenbladeren. De eettentjes met en 'binnen' worden door de hele familie geregel, iedereen heeft een taak. Als ontbijt kun je er ook gewoon een baguette krijgen met een mini-zoete-koffie (erg sterk) of een kopje thee (ongeveer een derde van een europese theekop). In Sa Pa komen alle minorities samen. Overal lopen vrouwen en meisjes in klederdracht van verschillende 'stammen'. De rode Dzoa is het mooist, de Black Hmong zie je het meest. Iedereen wil je iets verkopen, en de meesten lopen dan ook met een mand op de rug met of spullen of een kind erin. Overigens heten ze allemaal Lily (zal wel "Hello, my name is Lily" in het Engelse tekstboek staan :)).
De tweede dag in Sa Pa zijn we naar een minority village van de Black Hmong (Cat Cat Village) gewandeld, onderweg de twee Duitsers Saskia en Micheal meegenomen. Samen naar de waterval gewandeld, en toen de lange route langs de rivier terug, een grote ronde. Helaas zijn we bij een splitsing (toen was de plensende regen weer opgehouden en scheen de zon weer) fout gelopen, omhoog naar een houten huisje. Ik liep daar voorop, de hoek om en opeens schrokken zowel de honden als ik en tsak: hondenbeet. Bij het huisje alle troep eruit gedrukt en goed gespoeld, en toen verder. Alles goed overigens, voelt zich als een enorme blauwe plek aan, maar niet ontstoken en ingeent ben ik. Terug in Sa Pa lekker (niet scherp) gegeten en de volgende dag ging het goed met mijn been en vooral: de zon scheen!!! Op naar dorpje nummer 2, Sin Chai, ook zo'n 10 km wandeling tussen de rijstvelden door, met overal werkende vrouwen met manden vol mais en takken op de rug, met buffels in de modder, kippen op de weg, spelende kinderen overal en vooral heel erg veel groene rijst! Heerlijk, deze sawa's met een prima luchtvochtigheid en een knallende zon. In de dorpen hing alleen zwarte was te drogen, en scheurden de brommers ons voorbij. Iedereen wilde ons een lift verkopen.
Terug in Sa Pa een lekkere goedkope rug/schouer/hoofd massage en toen weer de bus in. 18u vertrokken, 6u in Hanoi, met overal zijn elektriciteitskabels en stawc's op het busstation. Direct door naar Halong Bay, waar we nu nog 1,5u hebben voor we op de boot naar cat Ba Island stappen, 5 uur Ha Long Bay!! Vanaf de busdrop op motorbikes naar de stad gereden, en daar weer Saskia en Michael getroffen. Samen rondje gewandeld en gefrisbeed, en lekker biertjes op het strand gedronken, genietend van het uitzicht op de Baai. Eerst nog even in het superwarme water gezwommen :).
Dus, volgende keer Ha Long Bay!!