De verhalen!!

Zo, daar is dan eindelijk het bijbehorende verhaal. Dit keer ok wat anger internettijd, dus ik kan er weer wat van maken:).
Weet niet precies wat ik allemaal al geschreven heb, maar in ek geval nog niet erg uitgebreid over al onze belevenissen. We zijn in het begin de enige Westerlingen in de locale bussen geweest, hier in het zuiden zitten er wat meer europeanen (lees; Duitsers) in de bus. Voordat je de bus in stapt kun je je backpack gewoon ergens neerzetten en dan staat hij er ook nog als je van het water-voor-in de-bus-halen en nog even plassen-op-een-gat-in-de-grond-met-van-die-voetstapjes-ernaast terugkomt. Dan rijd je in een bus met veel kleuren en plafonnieres in het midden tot de stoplichten die af tellen tot het weer groen of rood wordt. Aan de verkeerde kant van de weg dus best gevaarlijk hier :). Onderweg af en toe een pauze bij een Thais eetstalletje, en de etensdames stappen sowieso af en toe de bus in. Een keertje zaten we in een 1e klas bus, met stewardess die water en koekjes rondbrengt.
Het eten smaakt heerlijk, maar spicy is wel spicy… De kaart kunnen we niet lezen, wel de prijzen. Cijfers zijn gelijk, de rest is kriebelig. In de toeristenplaatsen is overigens wel een soort van Engelse menukaart te krijgen, met op dezelfde bladzijde circa 4 verschillende vegetteble/vegitabe/vegetable/vegetable spellingen :). Oja, heel belangrijk, de Thai smakken niet!
Onderweg zie je 2 tot 4 personen op scooters, veel monikken, nog meer altars en buddhas. De brommers hebben wij ook getest. Klasien is als volleerd coureur eerst in Prachuap Kiri Khan en later op het eiland Ko Phayam aan het racen geweest. Ik achterop. Een paar keer met ook beide backpacks erbij, past makkelijk :).
Maar, brommers zijn niet zo mijn ding. Bij de eerste tocht stopten we bij een temple met apen, wij apen fotograferen uiteraard. Supermooi! Loopt er ineens een aap met mijn handdoek voorbij!! Had hij van de scooter af gejat. Uiteindelijk met gevaar voor eigen leven teruggestolen, bijna gebeten. Wel het juiste moment uitgekozen: twee apen vochten om een been, de derde ging er mee heen. Scooter op Ko Phayam was goedkoop, anders hadden we 200 baht voor een taxitochtje moeten betalen en nu hadden we voor 340 baht 1,5 dag ons eigen vervoer. Daar door de wildernis gecrosst, over gaten, door kuilen en over balanceerstrookjes. Een paar keer Klasien in haar jurkje alleen mhoog, en ik er wandelend achteraan. Bij een afstappunt kwam er direct een slang me tegenmoet!! Ongeveer 2 meter lang, slingerde zo aan mij voorbij en kroop de bosjes weer in. Wel even schrikken! Op Ko Phayam een prima slaaphutje (groter dan de 2,5 bij 3 meter kamer in Bangkok) bij Dan, die in het laagseizoen op een 14 deks cruiseschip werkt en daarvoor in Papenburg was (hoezo toeval Sarah?), en de boottocht ernaartoe was tussen vele eilandjes door. Lekker snorkelen, prachtige vissen, helaas donkerbruin/rood koraal. Wel een fantastische zonsondergang met alle kleuren van de regenboog en weerspiegelingen in het water en het natte zand. Op het eiland ook veel felgekleurde insecten gezien, en een neushoornvogel gehoord, niet gezien helaas (maar later…!!)

In Kha Yai National Park waren we overigens bijna Klasiens pinpas kwijt. Weer het hoogste bedrag gepind, 230 euro, en blijkbaar de pas niet meegenomen. Volgende dag gevraagd, en na een beetje hints spelen en 6 synoniemen werd de ATM-machine even opengemaakt. Wat kwam eruit: een oranje bankpasje. Oeps…
In Kao Yai op de foto de anti-bloedzuigersokken, maar ja, ik als steek en bijt beest favorite had desndanks twee bloedzuigers. Niks aan de hand, kon ze zo weer van mijn voet af pulken :).
En die ene foto, dat zijn 3 miljen vleermuizen die elke dag om 18.20u gedurende een uur uit een grot uitvliegen om naar Kha Yai te gaan, lekker insectjes eten. Indrukwekkend!

Oja, dat het het regenseizoen is, is nu wel duidelijk :).