Overal modernisme!

Vrij, dus … op vakantie! Een klein vakantietje dan, want eigenlijk zit ik ‘between jobs’ (en heb ik nog geen nieuwe baan ;)).
Samen met mijn moeder naar Barcelona! Daar waren we allebei nog nooit geweest, schandalig dus.
Lekker vroeg in de trein gestapt in Groningen, en in Nijmegen met het taxibusje naar Weeze. Half uurtje wachten en we vlogen in twee uur naar Barcelona. Prachtig blokjespatroon op de grond te zien, alle verschillende hersftkleuren kwamen tot hun recht. In Girona nog even weer met de bus, en toen de metro ingedoken met ons trolleykoffertje. Heel fijn dat ze er helemaal geen trappen hadden ondergronds (ahum).
De dochter van een vriendin van mijn moeder woont in Barcelona, en stelde haar huis ter beschikking. Ideaal!! Eerst even wat gegeten en op naar Carola. Die woonde in een fijn appartementje vlakbij de metro, uitkijkend over Barcelona, via de Sagrada Família naar de Middellandse Zee. Met een dakterras op het zuiden. Oftewel, prima plekje!
’s Avonds direct maar eens even de Spaanse wijnen getest (goedgekeurd) en in een Baskisch restaurantje gegeten. Allemaal pinchos, sneetjes stokbrood rijkelijk belegd met allerlei heerlijkheden. Hmmmm.
Dinsdagochtend vertrok Carola naar Nederland en hadden we het rijk alleen (niet dat we meer dan ontbijten en slapen in haar huis gedaan hebben). Vroeg uit de veren richting het oude centrum. Daar hadden we een fiets (ja fiets)tour geboekt, via een Nederlands bedrijfje. Knaloranje fietsen stonden op ons te wachten en zo tuften we drie uurtjes door de stad. Via de haven, langs Cristobal Colon, de Sagrada Familia, vele kleine gezellige pleintjes en authentieke gebouwtjes, langs casa Batllo van Gaudí, over de Ramblas, door het parc de la cuitadella. Praktisch vervoersmiddel zo door die kleine straatjes. Even nog een koffietje gedaan (nou ja even, ietsje korter had ook wel gemogen) en de rest van de tour gereden. Fietsen ingeleverd en te voet verder. Tijd om de overdekte markt, de Mercat de boqueria aan de doen. Massa’s groenten en fruit langs de buitenranden en in het binnenste mozaïek-muren met levende vis en schaaldieren. Wel een beetje zielig, die rondkruipende kokkels en mosselen op het droge. Maar kleuren, wow! Wat lekkernijen achter de kiezen en een mooie wandeling door de gotische wijk gemaakt. Om iedere hoek zat wel een muzikant, gezellig! Na heel wat kilometertjes in de benen lekker gegeten en in bed geploft.
Woensdag Gaudí dag. Een fiks wandelingetje de berg op en we stonden bij de zij-ingang van parc Güell. Ongelooflijk! Dat heeft Antoni mooi bedacht. Spannende bergpaadjes, overhangende natuurlijke materialen, kronkels en twists, een kruis op een berg met fantastisch uitzicht. Maar, het geweldigste was wel plein in het midden, met langs de rand gedrapeerde gemozaïekte zitjes. Heerlijk in 25 graden in de zon gezeten, net als alle andere bezoekers. Onder ons de pilaren van het bolwerk en ook de beroemde hagedis van mozaïeksteentjes. Watervalletjes, wit met gekleurde muren, overal palmbomen, cactussen en bloeiende planten. Een oase van schoonheid.
Vervolgens te voet naar het centrum, langs allerlei modernistische gebouwen. Bolwerk nummer twee, La Pedrera (de steengroeve). Het gebouw met een flintstone-uiterlijk is van binnen prachtig. Mooie lichtinval, geschilderde plafonds, beelden, bijzondere deurklinken en deuren, authentieke inrichting met een theestel dat zo uit Belle en het Beest leek te komen. Maar, het dak! Het dak was van voor naar achteren bewerkt en bestond uit grote gedraaide zuilen met kapotte tegeltjes erop. Grote mens-achtige schaakstenen leken er te staan en de torens met rondingen en golvende gaten waren een mooi contrast met de strakblauwe lucht. Foto-sessietje en nog even illegaal een expositie in hetzelfde gebouw bekeken. Moest je eigenlijk voor door een deur, maar ja, als ze het hekje niet dichtdoen…
Buiten werd het al donker en tegen de tijd dat we bij casa Batllo waren was dit drakenrugdak al volledig verlicht. Mooi! Frisjes werd het wel, daar waren onze hemdjes en zomerjurkjes niet zo tegen bestand. Toch maar doorgewandeld naar de Sagrada Família, want die zou vast ook in de spotlights staan. Niet dus. In een koffietentje gewacht tot het 19u werd en de bouwlampen aangingen. Mooi hoor! Nogal bewerkelijke kerk, en dus nog steeds niet af. Antoni Gaudí trouwens is overleden nadat hij van de bouwplaats naar huis wandelde. Hij kwam onder een tram en aangezien hij er nogal slampamperig uitzag, hebben ze hem, de zwerver, laten liggen. Na enkele uren werd hij naar een ziekenhuis gebracht, waar ze erachter kwamen wie hij was. Hij overleed er. Een deel van de maquettes en bouwtekeningen is verwoest, dus de afmakers doen het nu naar eigen inzicht.
Donderdagochtend zijn we naar het Hospital de la Santa Creu i Sant Pau gewandeld. Wederom de modernistische bouwstijl. Meneer Lluís Domènech i Montaner had heel handig bedacht dat afzonderlijke gebouwen minder infectie-gevoelig waren. Tegenwoordig worden er colleges gegeven. Via wat parkjes en de supermarkt terug naar huis. Metro, bus, vliegtuig, taxi-busje, fietsen ophalen in Nijmegen en meenemen in de trein, auto en hoppa, al weer thuis. Even van 25 graden genieten terwijl het hier rond de 10 graden is en regent. Ietsje langer had dus wel gekund…